Δυστυχώς είναι πολλές οι φορές, που στην πράξη αποδεικνύεται, ότι πολλά έργα υποδομής δεν πληρούν τις προδιαγραφές ασφάλειας για την λειτουργία τους, με αποτέλεσμα να παίζεται κορώνα-γράμματα η ζωή και η περιουσία του λαού μας.
Ενδεικτικά αναφέρουμε τα ανεπαρκή αντιπλημμυρικά έργα, που το ίδιο το κράτος έχει αποδεχτεί την ανεπάρκειά τους (στα σχέδια διαχείρισης πλημμυρικών φαινομένων), την έλλειψη ουσιαστικής αντισεισμικής θωράκισης δημοσίων κτιρίων, ιδιαίτερα όσων έχουν χτιστεί πριν το 1985 (που είναι πάνω από το 60% του κτιριακού αποθέματος της χώρας μας), τις αυθαίρετες παρεμβάσεις σε σχολικά κτίρια με αποτέλεσμα να μην πληρούνται οι προδιαγραφές ασφαλούς διαφυγής και λειτουργίας, την επικίνδυνη κατάσταση που βρίσκονται αθλητικές υποδομές όπως το κολυμβητήριο Χανίων, μέχρι και το περιβόητο Στεγάστρο Καλατράβα που δεν γλίτωσε από έλλειψη συντήρησης, που το έχει φέρει σε οριακό επίπεδο στατικής λειτουργίας.
Σε όλα τα παραπάνω παραδείγματα κοινός παρονομαστής δεν είναι η έλλειψη ικανού επιστημονικού δυναμικού να μελετήσει με βάση τα επιστημονικά δεδομένα τι απαιτείται για την ασφάλεια των υποδομών μας. Η χώρα μας έχει ένα από τα ικανότερα επιστημονικά δυναμικά διεθνώς. Ούτε υπάρχει ανεπάρκεια της επιστημονικής γνώσης να μπορεί να προβλέψει τις επιπτώσεις της φύσης στις υποδομές μας, παρά την αντιεπιστημονική συνεχή προσπάθεια για αυτό από τους διοικούντες, οι οποίοι βαφτίζουν κάθε έντονο φαινόμενο ως «ακραίο», τα ρίχνουν όλα «στην κακιά την ώρα» και στην κλιματική αλλαγή.
Εδώ να σημειώσουμε ότι η επιστήμη και οι κανονισμοί στους οποίους συγκεντρώνονται τα αποτελέσματα της επιστημονικής γνώσης δεν μελετούν τα έργα υποδομής με βάση τις «ήρεμες» συνθήκες, αλλά τις έντονες («οριακές»), δηλαδή σε αυτές που μπορούν να συμβούν μία φορά στα 50 χρόνια, ή μια φορά στα 100 χρόνια.
Ο κοινός παρονομαστής για τα παραπάνω είναι ότι η προστασία της ζωής του λαού για τις «οριακές συνθήκες σχεδιασμού» συνεπάγεται επενδύσεις μεγάλης κλίμακας, με μεγάλο κόστος, χωρίς να αποφέρουν αντίστοιχο όφελος (κέρδη) είτε από την λειτουργία των έργων αυτών είτε από την εκμετάλλευσή τους. Γι` αυτό και άλλωστε τέτοια έργα δεν είναι επιλέξιμα από ευρωπαϊκά και τομεακά προγράμματα επιχορήγησης, ενώ είναι επιλέξιμα οι ιδιωτικές επενδύσεις των ξενοδόχων, ή οι αναπλάσεις πόλεων με σκοπό την επιτάχυνση και ωρίμανση των επενδύσεων αυτών.
Γι`αυτό και πολλές φορές, κεντρικοί και τοπικοί διοικούντες που στηρίζονται από τα κόμματα που έχουν ευαγγέλιο τις προτεραιότητες που θέτει η Ευρωπαϊκή Ένωση, βάζουν το πρόβλημα «κάτω από το χαλί», προσπαθούν να κρύψουν την ανεπάρκεια υποδομών ή να βρουν νομικά «τερτίπια» προκειμένου να μετατεθεί το πρόβλημα στο μέλλον. Πραγματικά τζογάρουν με την ζωή και την περιουσία του λαού μας. Και παρά το μπαλάκι αρμοδιοτήτων που κάνουν μεταξύ τους κάθε φορά που ξεσπάει ένα προβλεπόμενο οριακό μέγεθος, η ουσία είναι ότι όσοι έχουν ευαγγέλιο τα κέρδη των λίγων, δεν ιεραρχούν τα έργα που έχουν ανάγκη οι πολλοί..
Εδώ στα Χανιά θα πουν ορισμένοι ότι είναι «όλα καλά». Δεν έχουμε ακόμα πνιγεί σαν την Θεσσαλία, ούτε έχουμε καεί όπως η Εύβοια ή ο Έβρος, ούτε έχει αστοχήσει κανένα κτίριο από σεισμό τόσα χρόνια.
Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι είμαστε ασφαλείς καθώς οι υποδομές μας είναι σε μεγάλο βαθμό ανεπαρκείς με βάση τους κανονισμούς. Απλά σημαίνει ότι δεν έχουν τύχει ακόμα φαινόμενα τα οποία τα επιστημονικά δεδομένα και οι κανονισμοί μας προειδοποιούν ότι έρχονται.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα για το πώς αντιλαμβάνονται την «υποχρέωσή» τους απέναντι στην προστασία του λαού μας, και πολύ περισσότερο των ίδιων των παιδιών μας είναι η επικίνδυνη επιστημονικά αλλά και πολιτικά ανήθικη και επικίνδυνη πράξη της δημοτικής αρχής να παραλάβει μελέτες στατικής επάρκειας παιδικών σταθμών της πόλης μας, οι οποίες έχουν συνταχθεί με τους παλιούς –και απαρχαιωμένους- αντισεισμικούς κανονισμούς του 1959 και του 1985.
Συγκεκριμένα, στις 8/7/2020 αναρτήθηκε ο διαγωνισμός «εκπόνηση μελετών στατικής επάρκειας παιδικών σταθμών ΔΟΚΟΙΠΠ Δήμου Χανίων». Ο διαγωνισμός που είχε συντάξει η τεχνική υπηρεσία του Δήμου Χανίων, ορθά ζητούσε από τους υποψήφιους αναδόχους, μελέτες με βάση τον σημερινά ισχύον αντισεισμικό κανονισμό, δεδομένου ότι οι παλαιότεροι κανονισμοί καταργήθηκαν και αντικαστάθηκαν καθώς έχει επιβεβαιωθεί στην πράξη η επιστημονική ανεπάρκειά τους να προβλέψουν με ασφάλεια τα σεισμικά φαινόμενα.
Παρόλα αυτά τον Ιούλιο του 2020, η δημοτική αρχή επέλεξε να κάνει δεκτό αίτημα αναδόχων, οι οποίοι επικαλούμενοι τον νόμο αυθαιρέτων (Ν.4495-2017) προτείναν οι μελέτες να γίνουν κάνοντας χρήση όχι των σημερινών αντισεισμικών κανονισμών, αλλά αυτών που ίσχυαν κατά την κατασκευή του κτιρίου (!). Ναι, όντως, επι κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ είχε δοθεί αυτή η «νομική» δυνατότητα στα κτίρια αυθαιρέτων, να αποτιμάται η στατική τους επάρκεια όχι με τα σημερινά δεδομένα της επιστήμης, αλλά με αυτά που ίσχυαν κατά την κατασκευή του κτιρίου (!)
Αυτό καταγγέλθηκε δημόσια στις 16 Ιούλη του 2020 με ομόφωνη απόφαση του Δ.Σ. του τοπικού παραρτήματος Χανίων του Συλλόγου Πολιτικών Μηχανικών Ελλάδος, όπου κάλεσε την δημοτική αρχή να μην προχωρήσει τις μελέτες στατικής επάρκειας των αυθαιρέτων παιδικών σταθμών με βάση τους παλιούς, απαρχαιωμένους αντισεισμικούς κανονισμούς. Καλούσε τον Δήμο να προχωρήσει τις μελέτες με βάση την αρχική δημοπράτηση που προέβλεπε να παραδοθούν με τον σημερινά ισχύον, σύγχρονο αντισεισμικό κανονισμό (ΚΑΝ.ΕΠΕ.), καθώς όπως επισήμαινε τότε ο σύλλογός μας: «σε περίπτωση που παραλάβετε μελέτες στατικής επάρκειας με παλαιότερους κανονισμούς, και αυτές καταλήγουν σε επάρκεια του κτιρίου έναντι των –τότε προβλεπόμενων- σεισμικών φορτίων, με τα σημερινά ισχύοντα δεδομένα της επιστήμης δεν συνεπάγεται ότι τα κτίρια είναι ασφαλή»
Παρά την διαβεβαίωση του δημάρχου ότι πριν παραληφθούν οι μελέτες θα ερχόταν σε γνώση του συλλόγου προκειμένου να εξεταστεί η επάρκειά τους, κάτι τέτοιο δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ. Έτσι ήρθε πολύ μεταγενέστερα στην αντίληψή μας, ότι τελικά τον Ιούλιο του 2021 παρελήφθησαν οι μελέτες από την τεχνική υπηρεσία, η οποία τις παρέλαβε με βάση την πολιτική απόφαση της δημοτικής αρχής να ακολουθηθεί το «νόμιμο» και όχι το ηθικά και επιστημονικά αποδεκτό, όπως είχε δημοπρατήσει αρχικώς το έργο. Το αποτέλεσμα των μελετών είναι να εκδοθούν «βεβαιώσεις στατικής επάρκειας» οι οποίες αναφέρουν ανά περίπτωση:
Παιδικός σταθμός που λειτουργεί από τουλάχιστον το 1984, βεβαιώνεται η επάρκειά του με βάση τον αντισεισμικό Κανονισμό του 1959 (!)
Παιδικός σταθμός που κατασκευάστηκε το 1979, στον οποίο έγιναν ενισχύσεις (αυθαίρετα) το 1997, ελέγχθηκε η επάρκειά του με τον αντισεισμικό κανονισμό του 1995 ..
Παιδικός σταθμός που κατασκευάστηκε μεταξύ του 1985-1995 (άγνωστη η ακριβής ημερομηνία..) ελέγχθηκε με βάση τον αντισεισμικό κανονισμό του 1985..
Παιδικός σταθμός που χτίστηκε με οικοδομική άδεια το 1988, αλλά είχε μεταγενέστερες (άγνωστο πότε) αυθαίρετες προσθήκες , ελέγχθηκε με βάση τον αντισεισμικό κανονισμό του 1984..
Προφανώς όλες οι παραπάνω βεβαιώσεις καταλήγουν ότι παιδικοί σταθμοί είναι «επαρκείς», με βάση όμως κανονισμούς που έχουν επιστημονικά αποδειχτεί ως ανεπαρκείς (και για αυτό καταργήθηκαν).
Τα παραπάνω ήταν σε γνώση της δημοτικής αρχής, (σήμερα δημοσιεύουμε και όλα τα αντίστοιχα έγγραφα), μπορούσε έγκαιρα να επιμείνει στην δημοπράτηση των μελετών με βάση τους ισχύοντες κανονισμούς (η υποβολή προσφορών έληγε στις 27/7/2020, 11 μέρες μετά την ανακοίνωση του συλλόγου πολιτικών μηχανικών), όπως η τεχνική υπηρεσία είχε αρχικώς συντάξει τις τεχνικές προδιαγραφές της δημοπράτησης, αλλά επέλεξε να μην το κάνει.
Πλέον έχουμε κάθε λόγο να θεωρούμε ότι η επιλογή της δημοτικής αρχής ήταν πολιτικά συνειδητή. Το επιχείρημα «αν βγούνε οι παιδικοί σταθμοί ανεπαρκείς στο σεισμό θα πρέπει να κλείσουν άμεσα, και σε αυτή τη περίπτωση και μέχρι να γίνουν οι ενισχύσεις τι θα κάνουμε με τα παιδιά;» δεν διαφέρει με την χαρακτηριστική ρήση του Υπουργού Άδωνη Γεωργιάδη «τι θέλετε να πει ο Υπουργός μεταφορών στην Βουλή; Ότι τα τρένα θα έχουν πρόβλημα; Δεν θα έμπαινε κανένας τότε στα τρένα». Εντάσσεται στην λογική του «Πάμε και όπου βγει», που δεν ιεραρχεί την ασφάλεια της ανθρώπινης ζωής και όταν «γίνει το κακό» θα φταίει η κακή η ώρα. Εντάσσεται στην ίδια λογική όλων των μέχρι σήμερα κυβερνήσεων που θεωρούν τα μέτρα προστασίας της ανθρώπινης ζωής ως κόστος που δεν αποφέρει οικονομικό όφελος.
Το «παράδοξο» είναι ότι μετά τους πρόσφατους σεισμούς στην Τουρκία και την Συρία η βασική προσπάθεια εφησυχασμού της κοινωνίας από την κυβέρνηση ήταν το επιχείρημα ότι εμείς έχουμε σύγχρονο αντισεισμικό κανονισμό(!). Επιχείρημα που αποτελεί κοροϊδία καθώς αφενός από την μία οι δήμοι όπως έγινε στα Χανιά «δύναται» να εκτιμάνε την σεισμική επάρκεια αυθαιρέτων κτιρίων χωρίς να κάνουν χρήση αυτών των σύγχρονων κανονισμών αλλά κάνοντας χρήση των παλαιών κανονισμών, αφετέρου καθώς τα κτίρια στη χώρα μας και στα Χανιά, σε ένα ποσοστό της τάξης του 69%, είναι κατασκευασμένα χωρίς καθόλου αντισεισμικούς κανονισμούς ή με τον απαρχαιωμένο αντισεισμικό κανονισμό του 1959!
Σε κάθε περίπτωση, το συνολικότερο πρόβλημα της αντισεισμικής θωράκισης και της πόλης μας είναι τεράστιο, και χρίζει σοβαρής ιεράρχησης από την τοπική και κεντρική διοίκηση. Βέβαια κάτι τέτοιο προϋποθέτει δημοτικές αρχές που δεν συντάσσονται με τις κεντρικές ώστε να κρυφτεί το πρόβλημα «κάτω από το χαλάκι».
Στα Χανιά, από τα 202 κτίρια που έχει στην ιδιοκτησία του ο Δήμος Χανίων, χωρίς οικοδομική άδεια (δηλαδή χωρίς εγγύηση προδιαγραφών) έχουν κατασκευαστεί 85 κτίρια (41,6% του συνόλου των κτιρίων του δήμου) , ενώ με οικοδομική άδεια είναι τα 145 κτίρια εκ των οποίων: 16 έχουν κατασκευαστεί προ του 1985, 32 μεταξύ 1985-1994 , 39 μεταξύ 1995-2002, 59 μεταξύ 2002 έως σήμερα..
Τα παραπάνω στοιχεία τα έχουμε λάβει από την δημοπράτηση από τον δήμο Χανίων, μετά από 23 χρόνια από όταν θεσμοθετήθηκε (!) του πρωτοβάθμιου και δευτεροβάθμιου προσεισμικού ελέγχου. Να επισημάνουμε εδώ ότι ο πρωτοβάθμιος και δευτεροβάθμιος έλεγχος αποτελεί στατιστική καταγραφή (από τεχνική άποψης) του προβλήματος και όχι μελέτες για την ενίσχυση των ανεπαρκών κτιρίων, όπως επιλέγει πολλές φορές να αναφέρεται σε αυτές ο αρμόδιος αντιδήμαρχος.
Είναι κρίσιμο για την ασφάλεια των υποδομών μας, τα αποτελέσματα του προσεισμικού ελέγχου να μην θαφτούν κάτω από το χαλί, και να απαιτηθούν με σθένος οι αναγκαίες χρηματοδοτήσεις και για τις μελέτες ενίσχυσης και για τα αναγκαία έργα ενίσχυσης των υποδομών μας. Γνωρίζουμε ότι κάτι τέτοιο δεν θα αποτελέσει προτεραιότητα της κυβέρνησης, ούτε του εκλεκτού της του Κου Σημανδηράκη.
Πρέπει όμως να αποτελέσει προτεραιότητα μιας δημοτικής αρχής που θα έχει γνώμονα τα συμφέροντα των πολλών, των ανθρώπων που ζουν και εργάζονται σε αυτή τη πόλη, που δεν θα ιεραρχεί έργα βιτρίνας για να εξυπηρετεί την τουριστική βιομηχανία της πόλης, αλλά έργα υποδομής που θα αφορούν την ασφάλεια και την προστασία της ανθρώπινης ζωής των Χανιωτών.
Αυτήν την πάλη οφείλουμε να οργανώσουμε από σήμερα, γιατί μόνο ο λαός μπορεί να σώσει τον λαό.
Στις εκλογές ο χανιώτικος λαός μπορεί να ισχυροποιήσει την μόνη δύναμη που έχει αποδείξει ότι πυξίδα της είναι τα δικαιώματα των πολλών, το ψηφοδέλτιο της Λαϊκής Συσπείρωσης.
Γνωρίζουμε ότι τρέμουν το ενδεχόμενο να εκλεγεί μια δημοτική αρχή που θα ξεριζώσει τα συμφέροντα και το φαγοπότι των λίγων μέσα από τον Δήμο, θα παλέψει κόντρα στις κυβερνητικές επιταγές για μια πόλη και έναν δήμο που θα αγωνίζεται καθημερινά μαζί με τον χανιώτικο λαό για να εξυπηρετεί τις ανάγκες των πολλών.
Γιατί εμείς έχουμε άλλους συνοδοιπόρους και άλλους συμμάχους από τον Κο Σημανδηράκη: Τα σωματεία και τους φορείς των εργαζομένων δημοσίου και ιδιωτικού τομέα, του επιστημονικούς συλλόγους της πόλης, τους συλλόγους γονέων και την ένωση γονέων, τους φορείς και το μαζικό κίνημα μαζί με τους οποίους σε όποια θέση και να είμαστε, θα αγωνιστούμε για να γίνουν τα αναγκαία και επιστημονικά σωστά έργα υποδομής για την ασφάλεια της ζωής μας και της περιουσίας του λαού.
Οι υπογράφοντες πολιτικοί μηχανικοί
Ευθυμίου Γιάννης,
Κλωνιζάκης Μίλτος,
Λουτσέτης Μπάμπης
Παπαβασιλείου Σοφία
The post ΛΑ.ΣΥ.: Τέλος στις εκπτώσεις σε ζητήματα ασφαλείας των υποδομών στον δήμο Χανίων first appeared on Kriti24.gr.
