Η καταστροφή των πιο παρθένων τροπικών δασών του κόσμου συνεχίστηκε με αμείλικτο ρυθμό το 2023, παρά τη δραματική μείωση της απώλειας δασών στον Αμαζόνιο της Βραζιλίας και της Κολομβίας, σύμφωνα με νέα στοιχεία.
Συγκεκριμένα, το 2023, αποψιλώθηκε μια έκταση μεγέθους σχεδόν όσο και η Ελβετία- 37.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα, σύμφωνα με στοιχεία του Παγκόσμιου Ινστιτούτου Πόρων (WRI) και του Πανεπιστημίου του Μέριλαντ. Αυτό αντιστοιχεί στην καταστροφή 10 ποδοσφαιρικών γηπέδων το λεπτό, με όλο και περισσότερες εκτάσεις να τίθενται υπό γεωργική εκμετάλλευση σε όλο τον κόσμο.
Αν και στη Βραζιλία και την Κολομβία καταγράφηκε μεγάλη μείωση στην απώλεια δασών κατά 36% και 49% αντίστοιχα- χάρη στις περιβαλλοντικές πολιτικές των κυβερνήσεων Λούλα και Πέτρο- οι εκχερσώσεις δασικής γης αυξήθηκαν στη Βολιβία, το Λάος, τη Νικαράγουα και άλλες χώρες. Ο Καναδάς επίσης κατέγραψε απώλεια-ρεκόρ δασών εξαιτίας των καταστροφικών πυρκαγιών, χάνοντας περίπου 20 εκατομμύρια στρέμματα.
«Ο κόσμος έκανε δύο βήματα μπροστά και δύο πίσω, όσον αφορά την απώλεια δασών το περασμένο έτος» δήλωσε η Μικαέλα Βάισε, διευθύντρια του Global Forest Watch στο WRI.
«Η δραστική μείωση στον Αμαζόνιο της Βραζιλίας και την Κολομβία δείχνει ότι η πρόοδος είναι δυνατή, αλλά η αύξηση της απώλειας δασών σε άλλες περιοχές αντισταθμίζει σε μεγάλο βαθμό αυτήν την πρόοδο», είπε. «Πρέπει να μάθουμε από τις χώρες που επιβραδύνουν με επιτυχία την αποψίλωση των δασών» πρόσθεσε.
Η αλλαγή στη χρήση γης αποτελεί τη δεύτερη μεγαλύτερη πηγή εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου και θεωρείται ο κύριος παράγοντας απώλειας βιοποικιλότητας. Η διατήρηση των τροπικών δασών είναι απαραίτητη για τον περιορισμό της παγκόσμιας υπερθέρμανσης στον 1,5 βαθμό Κελσίου σε σχέση με τα προβιομηχανικά επίπεδα, σύμφωνα με ερευνητές.
Ωστόσο, τα νέα στοιχεία δείχνουν ότι ο κόσμος απέχει πολύ από την επίτευξη αυτού του στόχου.
«Πιστεύω πραγματικά ότι ο μόνος τρόπος για να διασωθούν τα δάση είναι να δημιουργηθεί ένα ταμείο αποζημίωσης για τη διατήρησή τους» δήλωσε ο Μάθιου Χάνσεν, ειδικός στην τηλεπισκόπηση στο τμήμα γεωγραφίας του Πανεπιστημίου του Μέριλαντ.
«Η Γερμανία πρότεινε τη ‘δίκαιη συμφωνία’, η οποία προορίζεται να πληρώσει τις χώρες με τροπικά δάση με αυτόν τον τρόπο. Η Νορβηγία έχει συνεργαστεί με την Γκαμπόν με παρόμοιο τρόπο, χρησιμοποιώντας ως μέτρο τη δέσμευση άνθρακα. Αν συνδυάσουμε αυτή την προσέγγιση με ισχυρή διακυβέρνηση και εμπλοκή της κοινωνίας των πολιτών, μπορεί να πετύχει», κατέληξε.
ΠΗΓΗ: Guardian
www.ertnews.gr
